మాంగనిన్ అనేది సాధారణంగా 86% రాగి, 12% మాంగనీస్ మరియు 2% నికెల్ మిశ్రమం కోసం ట్రేడ్‌మార్క్ చేయబడిన పేరు.దీనిని మొదటగా 1892లో ఎడ్వర్డ్ వెస్టన్ అభివృద్ధి చేశాడు, అతని కాన్‌స్టాంటన్ (1887)పై మెరుగుపడింది.

మోడరేట్ రెసిస్టివిటీ మరియు తక్కువ ఉష్ణోగ్రత కోఎఫిసెంట్ కలిగిన రెసిస్టెన్స్ మిశ్రమం.ప్రతిఘటన/ఉష్ణోగ్రత వక్రత స్థిరాంకాల వలె ఫ్లాట్‌గా ఉండదు లేదా తుప్పు నిరోధక లక్షణాలు మంచివి కావు.

మాంగనిన్ రేకు మరియు వైర్ రెసిస్టర్‌ల తయారీలో ఉపయోగించబడుతుంది, ముఖ్యంగా అమ్మీటర్ షంట్‌లు, నిరోధక విలువ[1] మరియు దీర్ఘకాలిక స్థిరత్వం యొక్క వాస్తవంగా సున్నా ఉష్ణోగ్రత గుణకం కారణంగా.అనేక మాంగనిన్ రెసిస్టర్‌లు 1901 నుండి 1990 వరకు యునైటెడ్ స్టేట్స్‌లో ఓమ్‌కి చట్టపరమైన ప్రమాణంగా పనిచేశాయి.[2]మాంగనిన్ వైర్క్రయోజెనిక్ సిస్టమ్స్‌లో ఎలక్ట్రికల్ కండక్టర్‌గా కూడా ఉపయోగించబడుతుంది, విద్యుత్ కనెక్షన్లు అవసరమయ్యే పాయింట్ల మధ్య ఉష్ణ బదిలీని తగ్గిస్తుంది.

మాంగనిన్ అధిక-పీడన షాక్ తరంగాల అధ్యయనాల కోసం గేజ్‌లలో కూడా ఉపయోగించబడుతుంది (పేలుడు పదార్థాల పేలుడు నుండి ఉత్పన్నమయ్యేవి) ఎందుకంటే ఇది తక్కువ స్ట్రెయిన్ సెన్సిటివిటీని కలిగి ఉంటుంది, అయితే అధిక హైడ్రోస్టాటిక్ ప్రెజర్ సెన్సిటివిటీని కలిగి ఉంటుంది.